سبک دکوراسیون ترنزیشنال چه فرقی با سبک سنتی و معاصر داره؟

وقتی بین سبک‌های دکوراسیون داخلی می‌گردید، مطمئنا بعضی از اون‌ها با هم همپوشانی دارن، چون بعضی سبک‌ها از ترکیب سبک‌های دیگه به وجود میان و گاهی تشخیص تفاوت‌ها کمی سخته. مثلا سبک انتقالی ترکیبی از سبک سنتی و معاصر یا مدرنه و اکثرا در تمییز این سبک‌ها مشکل دارن. در اینجا میخوایم به بررسی این تفاوت‌ها بینِ 3 سبک انتقالی (ترنزیشنال)، سنتی و معاصر بپردازیم تا کار رو برای شما راحت‌تر کنیم. در ابتدا بهتره به تعریف مختصری از هر کدوم این سبک‌ها بپردازیم و بعد تفاوت‌ها و شباهت‌های اون‌ها در دکوراسیون منزل رو بررسی کنیم.

پس اول بریم با 3 سبک زیر آشنا بشیم و در انتها این سه سبک رو با هم مقایسه کنیم:

1. سبک دکوراسیون سنتی (یا سبک تردیشنال)
2. سبک دکوراسیون معاصر
3. سبک دکوراسیون انتقالی (یا سبک تزنزیشنال)

1.    گریزی به سبک دکوراسیون سنتی

این سبک به اسامیِ کلاسیک، تردیشنال یا Traditional هم شناخته میشه.

اگر بخوایم تعریفی از سبک سنتی ارائه بدیم، بهتره اون رو به شکل خانه روستایی در اروپای قرن هفدهم و هجدهم تصور کنیم؛ ظاهری گرم، جذاب و مجلل. فضاهای سنتی معمولا مبلمان و وسایلی با طراحی نفیس و پر زرق و برق و جزئیات دارن. سبک سنتی رو به راحتی میشه با وسایل زیبا، طرح‌های تزئینی اغلب چوبی، رنگ‌های اصیل، پارچه‌های گرانبها و الگوهای متفاوت شناخت. سبک سنتی بیشتر برای کسانی مناسبه که دنبال تزئین و زرق و برق خانه‌های قدیمی هستن.

سبک سنتی، سبکی به تمام معنا کلاسیک هست. در این سبک سعی بر این هست که تمام هنر در جزئیات پیچیده مثل چوب‌های حکاکی شده، پرده‌های مجلل تاکید بشه. مثلا وقتی در مورد آشپزخانه سنتی صحبت می‌کنیم، الزاما به آشپزخانه مادربزرگمون اشاره نداریم، بلکه منظور از سنتی بودن درهای کابینت با پنل‌های برجسته و پروفیل‌های طرح‌داره که با تاج‌های تزئینی و رنگ‌های کلاسیک چوب شبیه عتیقه به نظر می‌رسن.

ویژگی‌های سبک سنتی/ کلاسیک چیست؟

مهمترین ویژگی های سبک کلاسیک (سنتی) عبارت است از:

• متاثر از سبک اروپای قرن 17 و 18، سبکی جاودان که نمونه‌ای از ظرافت و راحتی است و با عتیقه‌جات و آثار هنری عجین شده.
• رنگ‌های تیره و اصیل اغلب با آثار چوبی نمایش داده میشن؛ قهوه‌ای، قرمز و سبز به عنوان پرکاربردترین رنگ‌ها در این سبک به چشم می‌خورن. طرح‌های گلدار و چهارخانه و بته جقه در سبک سنتی بسیار رواج دارن.
• سبک سنتی به نحوی نقطه مقابل مینیمالیسم محسوب میشه و هر چیزی در باشکوه‌ترین و پرجزئیات‌ترین حالت ممکن به کار میره، مبلمان هم از این قاعده مستثنی نیستن. اکثر خانه‌هایی به سبک سنتی تعداد زیادی مبلمان منبت‌کاری شده با جزئیات چوبی، صندلی‌های پنجه‌ای و کاناپه‌های تافته دارن. لوسترهای بزرگ، گلدان، آینه، شمعدان و کوسن‌های تزئینی از دیگر مبلمان رایج فضاهای سنتی محسوب میشن.

نکته: بد نیست بگم که سبک سنتی (تردیشنال) تفاوت های ریزی با سبک کلاسیک داره که در لینک زیر میتونین ببینین:

تفاوت سبک سنتی و کلاسیک چیست؟

2. گریزی به سبک دکوراسیون داخلی معاصر

معاصر یعنی چیزی که «اکنون» در حال رخ دادنه، پس سبک معاصر به سبک کنونی اشاره داره و می‌تونه هر لحظه به روز بشه. احتمالا سبک معاصر رو برعکس سبک سنتی با خطوط صاف و سادگی در تزئینات بشناسید که در کنار بافت‌های متنوع و رنگ‌های شاخصی که در اون استفاده میشه، ذهن و چشم بیننده رو خسته نمی‌کنه.

یک فضای معاصر معمولا با کفپوشی چوبی پوشیده شده و گاها یک فرش یا قالیچه ساده بافت متفاوتی رو به شما ارائه میده. وقتی به دور تا دورتون نگاهی می‌ندازین، ترکیبات مختلفی از فلز، سنگ و شیشه رو خواهید دید و احتمالا بعضی عناصر سازه‌ای مثل لوله یا تیر و قاب دیوار به تاسی از سبک صنعتی هم دیده بشه. ویژگی اصلی این سبک نور سراسری در اکثر فضاهاست.

سبک معاصر به چه ویژگی‌هایی معروفه؟

مهمترین ویژگی های سبک معاصر عبارت است از:

• خطوط نقش کلیدی در طراحی‌های معاصر دارن اما به دلیل انعطاف بیشتر فضاهای معاصر نسبت به مدرن، خطوط مستقیم و منحنی در کنار هم به کار میرن.
• بخش اعظم فضاهای معاصر از رنگ‌های خنثی و به خصوص سیاه و سفید تشکیل میشه و در تکمیل این رنگ‌ها از چندین عنصر با رنگی شاخص استفاده می‌کنن. البته رنگ‌های خنثی بیشتر از طبیعت الهام گرفته میشن و اصطلاحا تم زمینی دارن؛ خاکستری، قهوه‌ای یا سبز و آبی ملایم.
• مبلمان سبک معاصر ساده و اغلب با تزئینات حداقلی اما بافت‌های گوناگون: پشم، پنبه، لینن، ابریشم و کنف دیده میشن.
• نورپردازی از مشخصه‌های بارز این سبکه و ترجیح به بهره‌مندی از نور طبیعی هست اما در زمانی که استفاده از نور طبیعی امکان‌پذیر نباشه، انبوه نورهای مصنوعی به اشکال مختلف در سرتاسر فضاهای معاصر دیده میشن.

گریزی به سبک دکوراسیون انتقالی

دکوراسیون سبک انتقالی یا ترنزیشنال ترکیبی متعادل از سبک سنتی و معاصر (یا مدرن اما اغلب معاصر) هست. از اونجایی که سبک ترنزیشنال بیشتر از سبک معاصر نشات می‌گیره، ظاهری بازتر و آرامش بصری بیشتری داره. رنگ و الگوی سبک انتقالی با الهام از سبک سنتی کمی ظریف‌تر از سبک معاصر هست و روح بیشتری داره.

یک فضای ترنزیشنال با ظاهری نسبتا مدرن آمیخته از خطوط صاف و منحنی در زمینه‌ای به رنگ‌های خنثی حل شده و عناصر کوچکتر با رنگ‌ها و الگوهای شاخص‌تر خودنمایی می‌کنن. طراحی پیچیده اما در عین حال بی‌پیرایه، فضایی سبک، مرتب و راحت رو در این سبک به وجود میارن.

سبک ترنزیشنال چه ویژگی‌هایی داره؟

مهمترین ویژگی های این سبک عبارت اند از:

• ترکیبی از خطوط منحنی کلاسیک و صاف مدرن در یک محیط خنثی. در مقابل اغلب جزئیات حداقلی یا مبلمان به نقطه کانونی فضاهای ترنزیشنال تبدیل میشن.
• مبلمان راحت و نرم با ظاهری زیبا در طرح‌هایی که ترکیبی هماهنگ از سبک سنتی و معاصر هستن. بعضا طراحی ساده با بافت‌های سنتی یا رنگ‌های شاخص معاصر پیچیده در طرح‌های سنتی.
• وحدت بین ویژگی‌های زنانه و مردانه در طراحی فضاهای انتقالی.

تا اینجا هر یک از این سبک‌ها رو به تفکیک شناختیم و خلاصه‌ای از کلیت اون‌ها رو مرور کردیم. حالا برای درک بهتر به بیان شباهت‌ها و تفاوت‌های اون‌ها می‌پردازیم.

مقایسه سبک انتقالی در برابر سبک سنتی و معاصر

در ادامه بریم این 3 سبک رو در 6 معیار چوب، رنگ، بافت، تقارن، نور و هنر با هم مقایسه کنیم.

1.  نقش چوب در سبک های انتقالی، سنتی و معاصر چه فرقی داره؟

سبک انتقالی اغلب شامل ترکیبی از تناژ مختلف چوب در یک فضای واحد هست. مثلا در یک فضای سنتی چوب حرف اول رو میزنه؛ چه در شکل‌دهی قاب دیوارها، مبلمان و … اما در یک فضای ترنزیشنال پنل‌های چوبی در دیوار اگر هم به کار رفته باشن، معمولا رنگ شده هستن و به صورت کلی عناصر چوبی در کلیت فضا حل شدن. در سبک معاصر هم احتمالا اون رو در یک میز به سبک هنر معاصر یا تیر چوبی به عنوان بخشی از سازه بیشتر ببینید.

2.  رنگ در فضای انتقالی چه فرقی با فضای سنتی و معاصر داره؟

رنگ‌ها در سبک سنتی تقریبا اشباع شده استفاده میشن اما در سبک انتقالی رنگ‌های خنثی فضایی آرام به وجود میارن که مثل سبک معاصر اغلب از طبیعت گرفته میشن. در یک قیاس کلی فضاهای ترنزیشنال و معاصر حس سبکی و تازگی رو منتقل می‌کنن، در صورتی که فضای سنتی سنگینی و گرمای زیادی داره.

3.  بازی با بافت و الگو در 3 سبک انتقالی، سنتی و معاصر چگونه است؟

درحالی که فضاهای معاصر با بافت بازی می‌کنند و شما می‌تونید ترکیبات مختلفی از اون‌ها رو کنار هم ببینید، سبک سنتی بیشتر روی طرح و الگو مانور میده و سبک انتقالی هردوی این‌ها رو کنار هم داره؛ بافت‌های متنوع، رنگ‌های شاخص در زمینه‌های خنثی و چند عنصر شاخص با الگوی متفاوت. اما در تمامی این سبک‌ها جذابیت بصری جزو اولین نکاتی هست که به چشم می‌خوره.

اگر به این موضوع قائل باشیم که زمینه هر سه این سبک‌ها می‌تونه یه جورایی به رنگ‌های خنثی برگرده اما در سبک سنتی معمولا از یک رنگ شاخص، اشباع شده به عنوان عنصر تاکیدی استفاده می‌کنه و اون رو در فضا گسترش میده که زمینه رو کمرنگ‌تر می‌کنه. الگوهای مختلفم در اقصا نقاط فضا دیده میشن اما سبک معاصر همین روند رو در ابعاد خیلی کوچکتر و ظریف‌تر اجرا می‌کنه تا به سبک معاصر نزدیک‌تر بشه که اغلب از داشتن الگوهای متنوع پرهیز می‌کنه و به چند عنصر با رنگ شاخص بسنده می‌کنه.

4. تقارن و تعادل بصری در این 3 سبک چه فرقی با هم داره؟

مساله دیگری که شاید خیلی به اون پرداخته نشده، تقارن در این فضاهاست. خب احتمالا بدونید که فضاهای سنتی به تقارن مشهورن و تک تک عناصر با توجه به این مساله چیده میشن. وقتی به یک فضای انتقالی یا معاصر نگاه کنید، تقارن بازهم دیده میشه اما اصل نیست. در این فضاها بیشتر تعادل مطرحه تا تقارن. البته در اکثریت فضاهای انتقالی تقارن هم به وضوح دیده میشه.

5. تاثیر نور در فضای سنتی چه فرقی با انتقالی و معاصر داره؟

اگر فضاهای سنتی و معاصر و انتقالی رو از منظر روشنایی با هم مقایسه کنید، شاید فضاهای سنتی رو تاریک‌تر و فضاهای معاصر و انتقالی رو روشن‌تر پیدا کنید. فضاهای سنتی به دلیل رنگ‌هایی که استفاده می‌کنن و پرده‌های لایه‌لایه و مجلل و گاها تیره و جزئیات بیش از حد، اندکی روشنی رو از فضا می‌گیره اما بازهم ابزار نورپردازی به اندازه کافی موجودن و به شکل سنتی و وینتیج. در فضاهای معاصر و انتقالی، پنجره‌‌های بزرگ با پرده‌های ساده یا بعضا بدون پرده، در زمینه‌ای خنثی و ملایم با جزئیات محو مسلما روشن‌تر به نظر می‌رسند. ابزار روشنایی هم بیشتر به سبک مدرن نزدیکه و به یک اثر هنری تبدیل میشن.

6. اشکال مختلف هنر در سبک های معاصر، سنتی و انتقالی چگونه است؟

در سبک آثار هنری معمولا به عنوان یک عنصر جداگانه در فریم‌های طلایی قاب گرفته میشن، تابلوهای رنگ روغن و نقاشی‌هایی از هنرمندان بزرگ یا مجسمه‌هایی با جزئیات مجلل به چشم می‌خورن. سبک معاصر هنر رو با دکور تلفیق می‌کنه و برای اینکه جزئیات رو به حداقل بسونه و در عین حال از هنر دور نشه، هنر رو به کاربرد تبدیل می‌کنه؛ مثلا مبلمان خودشون به اثر هنری تبدیل میشن. البته بازهم تابلوها در این فضا دیده میشن که به سبک هنر معاصر شکل گرفتن. سبک انتقالی بازهم در این زمینه به سبک معاصر بیشتر نزدیکه تا سنتی. مثلا یک لوستر می‌تونه اثری هنری به حساب بیاد یا یک میزعسلی!